مالیات بادگیر

مالیات بر افزایش بادگیر نرخ مالیات بالاتری است که از سود حاصل از افزایش ناگهانی باد به یک تجارت یا صنعت خاص ناشی می شود ، به طور معمول در نتیجه اختلال ژئوپلیتیکی ، فاجعه طبیعی یا جنگ که باعث ایجاد سنبله های غیرمعمول در تقاضا یا وقفه های عرضه می شود. مثال خوب ، تقابل بین روسیه و اوکراین است. هزینه مالیات غیر مستقیم کاهش یافت و هزینه های اضافی در مورد مواد غذایی و کود نیز وجود داشت. این عوامل منجر به افزایش هزینه های دولت شد. به منظور بستن کمبود ، دولت مالیات بادگیر را در صنعت نفت به دست آورد.

در ژوئیه سال 2022 ، دولت هند در میان تولیدکنندگان خام داخلی که به دلیل تأثیر جهانی جنگ روسیه و اوکراین دستاوردهای استثنایی دارند ، مالیات های بادگیر را تصویب کرد. بازیکنان داخلی با فروش نفت خام به پالایشگاه ها در قیمت گذاری بین المللی با نیمکت بین المللی ، سود فوق العاده ای کسب کردند. به تازگی ، دولت مالیات صادرات را بر روی بنزین و سوخت توربین هواپیمایی (ATF) به 6 روپیه در هر لیتر یا 12 دلار در هر بشکه و به 13 روپیه در هر لیتر یا 26 دلار در هر بشکه دیزل افزایش داد. دولت برای تولید خام 23260 روپیه در هر تن یا 40 دلار در هر بشکه ، مالیات بادگیر را پرداخت کرد.

با این حال ، هند تنها کشوری نیست که این نوع مالیات را تأمین می کند. تعدادی از کشورها اخیراً در پاسخ به افزایش اخیر قیمت های خام ، هزینه اضافی نفت خام را تحمیل کرده اند. مالیات بادگیر در شرکتهای انرژی که سودهای عظیمی را در اختیار داشته اند در ماه مه در انگلستان اعلام شد. دو کشور اول نیروگاه های مالیاتی ایتالیا و رومانی بودند و ایالات متحده و اتحادیه اروپا اکنون در نظر دارند که با توجه به "سودهای جنگ" شرکتهای بزرگ انرژی ، همین کار را انجام دهند.

دلایل اجرای مالیات بادگیر:

کسری تجاری رکورد بالا هند و روپیه استهلاک ارزش واردات را افزایش داده است ، که این توجیه اقتصادی برای اجرای مالیات های بادگیر است. علاوه بر این ، هزینه های دولت در نتیجه کاهش اخیر در وظیفه مالیات غیر مستقیم و افزایش هزینه های کود و مواد غذایی افزایش یافته است. به منظور بستن این عدم تعادل ، پس از آن تصمیم گرفت مالیات بادگیر را به صنعت نفت تحمیل کند ، که باعث افزایش درآمد دولت می شود.

• فراخوانی از سازمان بین المللی: بازگرداندن اینها با سود بیش از حد توسط صندوق بین المللی پول ، بانک جهانی و دبیر کل سازمان ملل متحد خواسته شد.
• درگیری بین روسیه و اوکراین: قیمت نفت اکنون به دلیل جنگ در حال نوسان است و اکنون نفت روسیه ارزان تر است.
• افزایش مازاد تجارت: این اقدامات می تواند کسری تجاری را که اکنون ملت در نتیجه هزینه های بالای واردات نفت خود تجربه می کند ، کاهش دهد.
• توزیع مزایا: عموم مردم باید بخشی از درآمد شرکت را دریافت کنند.
• از مردم در برابر تورم محافظت کنید: این کشور با تصویب مالیات از ساکنان خود در برابر تورم جهانی محافظت می کند.
• بودجه برنامه رفاه اجتماعی: سود را می توان به یک برنامه رفاه اجتماعی اختصاص داد.
• افزایش درآمد: درآمد دولت به عنوان نتیجه مستقیم این مالیات ها افزایش می یابد.

جوانب مثبت مالیات باد:

• از لحاظ تئوریکی ، مالیات های بادگیر باید نسبت به سایر مالیات ها برای فعالیت های اقتصادی بسیار مضر باشد زیرا آنها گذشته نگر و یک بار هستند-مبلغ قابل پرداخت بر اساس مواردی است که قبلاً اتفاق افتاده است و فقط یک بار ارزیابی می شود. این امر به این دلیل است که برخلاف مالیات سالانه که از قبل بیان می شود ، مشاغل نمی توانند رفتار خود را تغییر دهند تا مالیات خود را کاهش دهند (به عنوان مثال با کاهش تولید).
• به منظور توزیع مجدد این مزایا ، مالیات های بادآورده به طور معمول به مشاغل تحمیل می شوند که نشان می دهد از رویدادی که نتیجه تلاش یا سرمایه گذاری خودشان نبود ، سود بردند.
• در مورد میزان نفت خام که توسط یک تولید کننده خام بیش از آنچه که سال قبل تولید شده بود به منظور تشویق افزایش تولید ، هیچ گونه جلیقه ای ایجاد نمی شود. هزینه نفت یا هزینه سوخت و فرآورده های نفتی تحت تأثیر این سیاست قرار نمی گیرد.
• با این حال ، طبق گفته وزارت دارایی ، این CESS به هیچ وجه تأثیر منفی بر هزینه کالاهای نفتی داخلی یا سوخت نخواهد داشت. تولیدکنندگان کوچک که در سال مالی قبلی کمتر از 2 میلیون بشکه نفت خام تولید می کردند نیز مشمول این مالیات نخواهند شد.

منفی مالیات بادگیر:

• اولین نتیجه از مالیات های بادآورده ، کاهش تعداد سود حاصل از سرمایه گذاری مجدد شرکت ها است. دولت ممکن است با از بین بردن این منبع آسان بودجه ، میزان سرمایه گذاری انجام شده توسط مشاغل را کاهش دهد.
• دوم ، مالیات های بادگیر سیستم مالیاتی را غیرقابل پیش بینی می کند. مشاغل ممکن است ظن مشروعیت داشته باشند که مالیات در آینده دوباره مورد استفاده قرار می گیرد. این ممکن است آنها را از ایجاد هزینه های سرمایه (سرمایه گذاری برای افزایش تولید و درآمد آنها) باز دارد زیرا ممکن است نگران این باشند که دولت ممکن است برخی از بازده های احتمالی را از بین ببرد. در نتیجه ، رشد اقتصادی ممکن است کند شود و دولت ممکن است با از دست دادن تجارت از شرکت های چند ملیتی بهتر تأسیس شود.
• مسئله دیگر این ایده است که مالیات های بادگیر گذشته نگر ناعادلانه است. به عبارت دیگر ، مشاغل باید از قبل از قوانین مالیاتی مطلع شوند تا بتوانند در مورد چگونگی رفتار به جای اینکه درآمدهای به دست آمده قانونی خود را مصادره کنند ، تصمیم بگیرند.

چالش های تحمیل مالیات بادگیر:

• کاهش سرمایه گذاری: سرمایه گذاری در بخش خصوصی پس از مالیات ممکن است در نتیجه کاهش یابد.
• مشکلات مربوط به صادرات: اگر این مالیات برای کالاهایی که هند به سایر کشورها صادر می کند ، اعمال شود ، ممکن است آنها سنگین شوند (هنوز هم در سایر محصولات به طور جداگانه نفت خام اجرا نشده است)
• بحران در تورم: در دوره تورم ، حفظ مالیات بادگیر چالش برانگیز است. مشاغل می توانند ضرر و فروپاشی بازار را تجربه کنند.

تأثیرات مالیات های بادگیر:

• قیمت نفت خام در سطح جهان افزایش یافته بود و تولید کنندگان داخلی اکنون از آن سود زیادی می بردند.
• مشاغل بازاریابی نفتی مایل به فروش محصول با ضرر نبودند زیرا قیمت ها با وجود نفت خام بالاتر و تضعیف روپیه افزایش نیافته اند ، به همین دلیل کمبود سوخت در فروشگاه های خرده فروشی وجود دارد.
• سازمان های بازاریابی نفت در نتیجه این دو موضوع ، ضرر 20-25 روپیه در هر لیتر در دیزل و 10-15 روپیه در هر لیتر بنزین را متحمل شده اند.
• ترس از رکود اقتصادی ایالات متحده و در سراسر جهان طی دو هفته گذشته باعث شده است که قرارداد معیار برنت در مبادله بین قاره ای بیش از 12 درصد کاهش یابد و همین امر باعث شد دولت دوباره مالیات تحمیل شده را ارزیابی کند.
• روپیه هند ، که در تاریخ 1 ژوئیه به پایین 79 دلار رسید ، از طریق تنظیمات وظیفه ای که برای کاهش بار کسری حساب جاری (CAD) در نظر گرفته شده است ، از محدودیت های وارداتی و صادرات غیرمستقیم بهره می برد.
• دولت سالانه حدود 7000 روپیه از مالیات بر نفتی که به دنبال آن رکورد های رکورد به تنهایی است ، تقریباً 30 میلیون تن نفت خام تولید شده در داخل کشور دریافت می کند.

توجه: مالیات فقط علیه تولیدکنندگان نفت داخلی تعلق می گرفت:

طی چند ماه گذشته ، قیمت نفت خام در سطح جهان افزایش یافته است. تولیدکنندگان نفت داخلی محصول خود را با قیمت هایی که در سطح بین المللی رقابتی هستند ، به پالایشگاه های داخلی می فروشند. از آنجا که اخیراً نفت خام به رکورد 120 دلار در هر بشکه در بازار بین المللی رسیده است ، تولید کنندگان و پالایشگاه های داخلی نفت داخلی با کسب درآمد بیشتر از افزایش قیمت بهره مند شدند. علاوه بر این ، پالایشگاه های روسی نفت خام ارزان خود را با سود به پالایشگاه های هندی ، که سپس آن را به خارج از کشور فروخته بودند ، ارائه می دادند. پالایشگاه های داخلی با صادر کردن نفت خود به بازارهایی که قیمت ها بالاتر بود ، به طور قابل توجهی پول بیشتری کسب می کردند. برای جلوگیری از این رفتار توسط دولت توسط دولت تأسیس شد.

از آنجا که بسیاری از پالایشگاه ها تصمیم گرفتند به جای فروش آن در داخل کشور ، نفت خام را صادر کنند ، دولت به دنبال حفظ کنترل مداوم نفت خام در بازار است. به منظور افزایش غیرمستقیم هزینه صادرات نفت ، دولت به صادرکنندگان نفت دستور داده است که ابتدا تقاضای نفت محلی در هند را برآورده کنند و مالیات های بادگیر را به صادرات تحمیل کرده اند.

نتیجه:

هنگامی که شرکت ها در طی بحران روسیه و اوکراین نرخ های پوچ بالایی را برای بنزین نقل می کردند ، مالیات افزایش بادگیر اجرا شد. هدف اصلی مالیات بر افزایش باد کاهش قیمت محصولات و خدمات به گونه ای است که کاربر نهایی از آن سود می برد. با این حال ، از زمان معرفی مالیات 15 دلار در هر بشکه ، هزینه سوخت کاهش یافته است و نیاز به درآمد بادگیر را نفی می کند. بنابراین ، مشاغل تلاش خواهند کرد تا مالیات توسط دولت بررسی شود. لازم است رویه های جهانی برای تقویت حرص و آز شرکت ها و توزیع مجدد درآمد بین ثروتمندان و فقرا انجام شود.