تمثیل پیشرفت

[1] باربارا مارسل ، مارلن (هنوز) ، 2022. فیلم ، کنگو-آلمان.[2] سمت چپ: مادالنا شوارتز ، Emanoel Araújo ، 1981. چاپ عکس دیجیتال روی مقاله هنری زیبا. مجموعه موسسه Moreira Salles. سمت راست: Pélagie Gbaguidi ، سر برای Belly Spirit (جزئیات) ، 2022. نصب. با احترام از هنرمند و گالری Zeno X Antwerp.[3] Diego Araúja و Laís Machado ، Sumidouro ، 2022. طرح برای نصب.[4] Tiago Gualberto ، سر مردم برزیل (جزئیات) ، 2022. نصب.

تمایلات پیشرفت در SESC Pompeia در 26 اکتبر 2022 به مناسبت چهلمین سالگرد فضا افتتاح می شود. این نمایشگاه که توسط لیزت لاگنادو ، در کنار مجریان کمکی آندره پیتول و یودی رافائل ، به عنوان اصل سازماندهی آن ، مرکز فرهنگی مرکز فرهنگی Convivência (فضای زندگی) - که در آن مفهوم است ، تحت نوسازی معماری لینا بو باردی است ، توسط مراقبت ، حساسیت و کنوانسیون آگاه شد.- برای افزایش ارزش های آرمانشهر که زمینه ساز تلاش های جمعی برای "ایجاد واقعیت دیگر" است. متصدیان توضیح می دهند که این بیان از زمان تجربه زندگی در باهیا ، بین سالهای 1958 تا 1964 ، تفکر بو بردی را خلاصه می کند. و بعداً ، هنگامی که او Casa Do Benin (خانه بنین) را خلق کرد و رابطه خود را با میراث آفریقایی برزیل عمیق تر کرد."تمدن" که معمار به دنبال تعریف آن بود ، براساس آنچه که معمولاً "شمال شرقی" خوانده می شود ، یکی از مضامین این نمایش است ، با وجود تلاش های استخراج کننده و از بین بردن در منطقه و در مقابل منطقه ، هویت و سرزمین های متعدد را جمع می کند.

پنج سرزمین - فضاهای فرهنگی با مؤلفه های اجتماعی و آموزشی و الگوهای متمایز از تحقیر - در این نمایش شرکت می کنند ، گفتگو با Sesc Pompeia را تحریک می کنند: Acervo da Laje (سالوادور ، بهایا) ، Aldeia Kalipety (سائوپائولو) ، Casa do Povo (سائوPaulo) ، Quilombo Santa Rosa Dos Pretos (Itapecuru Mirim ، Maranhão) ، و معاصر زرنگ-آزمایشگاه فرم-IDEAS (برلین ، آلمان). هر یک از این فضاها در جمع بندی خصوصیات ، به این پروژه کمک می کند ، زیرا آنها شیوه های فرهنگی و تولید خود را در چشم انداز مراقبت ، آگاهی و همزیستی بیان می کنند.

به گفته متصدیان ، به جای اینکه به دنبال یک روایت واحد و یکپارچه باشید ، این نمایشگاه با هدف کثرت و مخالفت است. به این معنا ، قصد دارد ، اگر نه ، دکترین پیشرفت را به حالت تعلیق درآورد ، یک اصل پوزیتیویستی که راه را برای سیاست های ظالمانه توسعه گرایانه هموار کرده است. همچنین در پاسخ به صدمین سالگرد هفته هنر مدرن سال 1922 و دوسالانه استقلال برزیل ، آثار و شیوه هایی را جمع آوری می کند که ایده "یک ملت مهمان نواز" را به چالش می کشد ، این مفهوم که نه تنها تاریخ های خشونت آمیز استعمار پرتغالی ها و فراتر از اقیانوس اطلس را مسدود می کندتجارت برده ها - از بسیاری جهات تا به امروز ادامه یافت - اما همچنین سیاست های متمایز که به دنبال "سفید کردن" برزیل بودند و راه نوسازی آن را هموار می کردند.

مفهوم مثل - که از اثر ادبی اکتاویا باتلر فمینیستی آمریکایی آفریقایی تبار - غربار شده است - به منظور ترکیب مواردی از واقعیت بتن و جهان نمادین که طرح روزمره رویاها را بافته می کند: نقاشی ها ، عکس ها ، فیلم ها ، شعرها ، آهنگ ها و آهنگ ها بیان شده است. اسنادی که ، در حالی که معمولاً به دوره های "گذشته" منتقل می شوند ، در حال حاضر همچنان بازگو می شوند. پیش بینی شده به عنوان یک وسیله متصدی ، این مثل به نمایش اجازه می دهد تا ارزشهای کانونی را در آثار هنری مدرنیستی تجدید نظر کند ، که حضور طیفی آنها هنوز در حالت های تاریخی ما نشان می دهد. اصطکاک توسط روایات اجداد برخاست ، آثار نمادین توسط هنرمندانی مانند آنیتا مالفاتی ، تارسیلا دو امروال ، ویسنته دو رگو مونتیرو و ویکتور برچرت ، اشکال محرومیت پنهان شده در آرمانهای یک ملت نادرست که غالباً اسطوره های بنیادی برزیل را آگاه می کردند ، برجسته می کند.

علاوه بر این ، چهار گروه مستند رویکرد غیرخطی خود را تکمیل می کنند: Afropindorama ، Secneb ، Seibi-kai و طراحی مجموعه ها و چهره هایی مانند Edival Ramosa ، Mestre Didi و Inaicyra Falcão ، Tomoo Handa ، Manabu Mabe and Alina Okinaka و Milan Milan Wollner and Alexandre Wollner ،مسیرهای آنها با استهلاک اجداد آنها توسط دولت برزیل درگیر است.

به مدت دو روز در هفته افتتاحیه نمایش ، در تاریخ 27 و 28 اکتبر ، نمایندگان سرزمین های مهمان به متصدیان و نماینده SESC می پیوندند تا در مورد استراتژی های کار و موضوعات مربوط به مقاومت جمعی و مراقبت در یک سری میزگرد بحث کنند. این رویدادها بخشی از برنامه عمومی پنج ماهه نمایشگاه است که توسط Explode برگزار می شود!-یک سکوی که از هنر ، فرهنگ ، آموزش و عدالت اجتماعی عبور می کند.

این نمایشگاه بخشی از برنامه Diversos 22— Projetos ، Memórias ، Conexões [22 متنوع - پروژه ها ، خاطرات ، اتصالات] است که توسط SESC سائوپائولو در طول سال انجام می شود و در جشن صد ساله هفته هنر مدرن برگزار می شوداز سال 1922 و دوسالانه استقلال برزیل (1822).