سلاح ضد ضعف روشن و براق روسیه: در داخل میلیارد دلار تجارت "طلای خون"

چرا ولادیمیر پوتین ، رئیس جمهور روسیه قبل از حمله به اوکراین ، به یک بازی طلایی رفت.

گزارشگر امنیت جهانی

یک مکعب 20 فوت به 20 فوت از طلای جامد را تصور کنید که وزن آن 2300 تن است. این همان چیزی است که اگر تقریباً 140 میلیارد دلار ذخایر طلای که توسط بانک مرکزی روسیه نگهداری می شود ، به دست می آورید. این طلای طلا - نه در واقع یک مکعب غول پیکر ، بلکه حدود 150،000 میله طلا - به همان اندازه سلاح در حمله روسیه به اوکراین به اندازه هر جت یا تانک جنگنده است. یا حداقل ، قرار بود چنین باشد.

مانند سایر کالاها ، تحریم های بین المللی که دارایی های طلای روسیه را هدف قرار می دهد سختگیرانه تر از حد انتظار بوده است ، به این معنی که دولت روسیه احتمالاً در تلاش است تا هر کسی را که واقعاً می خواهد طلای خود را خریداری کند ، پیدا کند. در تاریخ 26 ژوئن ، کشورهایی که G-7 را تشکیل می دهند ، ممنوعیت واردات طلای روسیه را اعلام کردند. اما در مقایسه با سایر کالاها ، بازار طلا یک رنگ تیره است. نشانه هایی وجود دارد که خریداران مایل در حال ظهور هستند - و این یک مزیت برای ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و جنگ وی است.

جنگ در اوکراین موقعیت منحصر به فرد طلا را در Nexus از مالی بالا و بازارهای سیاه در معرض دید قرار داده است. این کشور همچنین یک تصویر کامل از مزایای فلز گرانبها برای دولت هایی که با دوران سخت روبرو هستند ، ارائه داده است ، حفره ای که دیکتاتورها را تحت تحریم و آسیب اغلب کابوس در جایی که در آن استخراج می شود ، ارائه می دهد.

جنجال خرید طلای روسیه

بسیاری از کشورها ذخایر طلای قابل توجهی را حفظ می کنند و لزوماً به دلایل ناعادلانه نیستند. طلا به عنوان راهی برای بانکهای مرکزی برای تنوع بخشیدن به منابع خود و حفظ یک فروشگاه با ثبات تر و قابل اعتماد تر از آنچه که ارز کاغذی فراهم می کند ، دیده می شود. دولت ها در صورت بروز بحران و به عنوان پرچین در برابر تورم ، طلا را نگه می دارند. آنچه که آن را به عنوان پرچین برای کشورها جذاب می کند این واقعیت است که ارزش آن اغلب رابطه معکوس با دلار ایالات متحده ، ارز ذخیره غالب جهان دارد.

طبق اعلام شورای جهانی طلا ، حدود یک پنجم از تمام طلای که تاکنون استخراج شده است-35،000 تن-در حال حاضر توسط بانک های مرکزی نگهداری می شود که ذخایر ایالات متحده بزرگترین آن است. اما با توجه به تسلط دلار به عنوان ارز مورد نظر برای ذخایر ارزی ، رقبای ژئوپلیتیکی ایالات متحده - روسیه در میان آنها - انگیزه دیگری برای نگاه به طلای انبار دارند. همانطور که پوتین بیان کرده است ، "انحصار دلار ایالات متحده به اندازه کافی قابل اعتماد نیست. برای بسیاری خطرناک است. "

روسیه بیش از یک دهه است که ذخایر طلای خود را در حال ساخت است و در سال 2019 به عنوان پنجمین دارنده بزرگ جهان در جهان پیشی گرفت. این ساخت و ساز با تمایل به تنوع به دور از دلار و محافظت از پتانسیل افت قیمت نفت انگیزه شد.

جنجال خرید طلای روسیه واقعاً در پاسخ به تحریم های غربی که پس از الحاق کریمه در سال 2014 بود ، شروع کرد. در آن سال ، درصد ذخایر روسیه که در طلا برگزار می شد از 8. 4 درصد به 10. 6 درصد افزایش یافت. در سال جاری ، درست قبل از حمله به اوکراین ، این رقم حدود 20 درصد بود.

مدت کوتاهی پس از شروع جنگ ، هنگامی که کشورهای غربی تحریم هایی را برای بانک مرکزی روسیه اعمال کردند ، دسترسی آن به ذخایر ارزی که در ایالات متحده ، اروپا و آسیا برگزار می شود ، دلیل اصلی پشت پرده طلایی آشکار شد. به گفته آنتون سیلوانوف ، وزیر دارایی روسیه ، در یک لحظه ، روسیه به طور موثری دسترسی به نیمی از ذخایر خود را از دست داد. اگر این ذخایر به طور انحصاری به دلار ایالات متحده نگهداری می شد ، دسترسی حتی بیشتر را از دست می داد.

دانیل مک داول ، دانشمند سیاسی در دانشگاه سیراکوز ، به Grid گفت: "برای کشوری مانند روسیه که خود را با این نوع تحریم ها روبرو می کند ، دارایی های ذخیره سنتی شما را می توان به طور مؤثر بی فایده کرد."

برخی از کشورها همچنین ذخایر طلای خود را در بانکهای خارجی برای کاهش هزینه های معامله و دسترسی آسان تر به بازارهای مالی بین المللی حفظ می کنند. ونزوئلا - کشور دیگری که تحت تحریم های سنگین ایالات متحده قرار دارد - یک پرونده حقوقی را برای مجبور کردن بانک مرکزی انگلیس برای بازگشت حدود 1 میلیارد دلار طلای خود ، که به دلیل تحریم ها یخ زده است ، آغاز کرده است. اما تقریباً تمام طلای روسیه در طاق های روسی قرار دارد. به همین دلیل ، مک داول گفت ، "در حال حاضر ، این ذخایر از دسترس ایالات متحده ، اروپا و هر مخالف بالقوه ای است که ممکن است بخواهند دارایی های آن را قطع کنند."

یکی دیگر از مزیت های طلا برای روسیه: این کشور به بسیاری از آن دسترسی دارد. روسیه فقط ذخایر زیادی از طلا را در اختیار ندارد. این همچنین سومین معدنچی بزرگ جهان با تولید حدود 330 تن در سال است. این طلا توسط بانکهای تجاری خریداری می شود که سپس آن را به خارج از کشور می فروشند-طلا دومین صادرات بزرگ روسیه پس از انرژی است-یا به بانک مرکزی روسیه.

طلا برای اسلحه

در حالی که بیشتر طلای روسیه در داخل کشور استخراج می شود ، شواهدی وجود دارد که از جاهای دیگر نیز آمده است. در سالهای اخیر ، شرکت های روسی در حال گسترش عملیات معدن برای طلا و سایر مواد معدنی در آفریقا هستند ، و این عملیات گاهی اوقات به طور مستقیم با تلاش روسیه برای ایجاد نفوذ سیاسی در خارج از کشور مرتبط است. همانطور که CNN ، نیویورک تایمز و دیگران گزارش داده اند ، در حدود سال 2017 ، یک شرکت روسی متعلق به میلیاردر الیگارشی یوگنی پریگوزین در ازای خدمات امنیتی ارائه شده به دیکتاتور سودان عمر البشیر ، امتیاز معدن طلا در سودان اعطا شد. این خدمات شامل یک کمپین اطلاعاتی با هدف مخالفان رژیم بشیر در اعتراضات گسترده در سال 2019 بود. (بشیر در آن سال برکنار شد ، اما به نظر می رسد این رابطه تحت دولت جدید این کشور ادامه یافته است.)

Prigozhin ، الیگارشی تحریم شده معروف به "سرآشپز پوتین" برای روابط نزدیک خود با رئیس جمهور ، صاحب گروه واگنر است - یک سازمان مزدور خصوصی که هم اکنون با نیروهای روسی در اوکراین می جنگد - و آژانس تحقیقات اینترنتی ، که متهم به یک متهم به یک نفر بودکمپین اطلاعات غلط آنلاین که انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده 2016 را هدف قرار می دهد. در حالی که صادرات رسمی طلا از سودان به روسیه حداقل است ، برخی گزارش ها حاکی از آن است که چندین ده تن بین دو کشور هر سال حمل می شود.

یکی دیگر از شرکت های مرتبط با Prigozhin در جمهوری آفریقای مرکزی به الماس و طلا اعطا شد ، جایی که گروه واگنر در جنگ خود با گروه های مختلف شورشی به ارتش این کشور کمک کرده و توسط ایالات متحده از نقض حقوق بشر از جمله قتل های غیرقانونی و شکنجه متهم شده است.

طلای بازار سیاه

یک مشکل بزرگ برای کشورهایی که امیدوارند هنگام از دست دادن دسترسی به دلار آمریکا ، به طلا تغییر دهند ، وجود دارد. استفان سچتی ، رئیس صندلی بین المللی امور مالی بین المللی در دانشکده بازرگانی دانشگاه براندیس ، با اشاره به خریدهای طلای پیش از جنگ روسیه ، گفت: "تئوری اصلی که طلا می تواند جایگزینی برای ذخایر ارزی باشد این بود که آنها قادر به استفاده از آن هستند."بشر"مشکل این است که اگر می خواهید از آن استفاده کنید ، باید آن را بفروشید."

این واقعیت که طلا یک شیء فیزیکی است ، آن را به عنوان دارایی ایمن تر می کند اما حرکت نیز سخت تر است. در یک گزارش اخیر از ابتکار جهانی در برابر جرم سازمان یافته فراملی ، ذکر شده است که طلای 1 میلیارد دلار-بخش کوچکی از ذخایر روسیه-بیش از 15 تن وزن دارد و برای حمل و نقل آن به شش کامیون 20 فوت نیاز دارد.

سچتی گفت: "تدارکات این کار بی اهمیت نیست.""و پس از آن اگر تحریم ها وجود داشته باشد ، باید افرادی را پیدا کنید که مایل به انجام این کار برای شما هستند."

با وجود این موانع ، هانس مرکت ، محقق منابع طبیعی و درگیری در سرویس بین المللی اطلاعات صلح مستقر در بروکسل ، خاطرنشان کرد: راه هایی در اطراف آنها وجود دارد. بدنی طلا به این معنی است که می توان آن را به خارج از شبکه های الکترونیکی منتقل کرد. بنابراین اگرچه ممکن است این حرکت دست و پا گیر باشد ، ردیابی آن اغلب غیرممکن است. مرکت به Grid گفت: "بستن شبکه ها به راحتی کار ساده ای نیست.""شما در ردیابی مبدا چالش های بزرگی دارید ، بنابراین همیشه برای مشتریان آسان نیست که بدانند طلای که به کشورشان می آید از کجا می آید."

سایر کشورهای تحت تحریم از این مزیت استفاده کرده اند. در سال 2016 ، مقامات آمریكا ، معامله گر طلای ترکیه ، رضا زراب ، كه گفته می شود سیستمی را برپا كردند كه به ایران اجازه می داد گاز طبیعی را در ازای طلای ترکیه بفروشد ، كه ایران پس از آن فروخت تا ذخایر مبادله خود را افزایش دهد. این ممکن است یکی از سودآورترین طرح های تحریم ها در تاریخ باشد. یکی دیگر از تلاش های تحریم کننده که شامل طلا یک دهه پیش در لیبی شد ، جایی که رژیم معظم قذافی توانست در آخرین روزهای قبل از سرنگونی حدود 20 درصد از ذخایر طلای خود را بفروشد.

سپس ونزوئلا وجود دارد. در تاریخ 31 ژانویه سال 2019 ، روزنامه تحقیقاتی روسیه نویایا گزتا با استناد به داده های پرواز در دسترس عموم ، گزارش داد که یک بوئینگ 757 متعلق به شرکت روسی Yerofei از کاراکاس به دبی در امارات متحده عربی پرواز کرد - یک بازار بزرگ جهانی طلا. در آنجا ، طبق منابع روزنامه ، این هواپیما توسط وسایل نقلیه متعلق به بانک مرکزی امارات متحده عربی ملاقات کرده است. پس از آن ، "طلا از هواپیما خارج شد ، که سپس با ظروف پر از پول نقد به دلار آمریکا بارگیری شد."پرواز ونزوئلا چند روز پس از آن صورت گرفت که یک قانونگذار مخالف ادعا کرد که دولت قصد دارد 20 تن طلا را از بانک مرکزی خود به خارج از کشور پرواز کند. سال بعد ، براساس مخالفت ونزوئلا ، دولت از طریق مالی ، تولید کننده اصلی طلا ، طلای بیشتری را به دبی در هواپیماهای روسی ارسال کرد.

تأیید این گزارش ها دشوار است - و هم روسیه و هم ونزوئلا آنها را انکار می کنند. اما بانک مرکزی ونزوئلا ، که زمانی در میان بزرگترین دارایی های طلای جهان قرار داشت ، به نظر می رسد که به سرعت در حال خرج کردن ذخایر خود است. طبق اظهارات این بانک ، ذخایر طلای این کشور در سال گذشته 79 تن کاهش یافت و به 50 سال کم رسید. این بانک فاش نکرد که آن طلا به کجا ختم شده است ، اما فراتر از حسابهای امارات ، نشانه های دیگری نیز وجود دارد. در سال 2019 ، یک پالایشگاه در اوگاندا به دلیل سوء ظن که 7. 4 تن طلای ونزوئلا وارد کرده بود ، توسط پلیس مورد حمله قرار گرفت.

چرا ونزوئلا این کار را انجام می دهد؟طلا یکی از معدود دارایی های سختی است که دولت ونزوئلا هنوز به آن دسترسی دارد. ایالات متحده آمریکا به طور رسمی دولت رئیس جمهور نیکولز مادورو را به رسمیت نمی شناسد و در سال 2019 تحریم های مربوط به شرکت نفتی کشور این کشور را سیلی زد و دسترسی به منبع اصلی درآمد خود را کاهش داد.

مانند روسیه ، ونزوئلا برای مدتی اقدام به ساختن طلای خود کرده بود. در سال 2016 ، هنگامی که اقتصاد این کشور در حال سقوط آزاد بود ، مادورو حدود 12 درصد از قلمرو کشور را به سمت معدن باز کرد. برخی از فعالیت های معدن در قوس معدن Orinoco ، همانطور که مشخص است ، توسط شرکت های دولتی انجام می شود. اما بخش اعظم آن ، به گفته سازمان های مردم نهاد بین المللی ، توسط سندیکاهای جنایتکار و گروه های چریکی نیز استخراج می شود که طلا را از کشور خارج می کند ، با این که دولت کاهش می یابد.

"مارتین" ، یک فعال با سازمان های غیر دولتی محلی SOS Orinoco که با توجه به شرایط ناشناس بودن با توجه به شرایط سیاسی در ونزوئلا صحبت می کرد ، به Grid گفت که او معتقد است که به جای هدف ایجاد ذخایر بانک مرکزی ، مقامات ونزوئلا "فقط سعی در ساختن آنها دارندپول بیشتری در دسترس خود به عنوان افراد است. برای این امکان که این امکان وجود دارد ، آنها باید راهی برای تبدیل طلا به پول نقد پیدا کنند و این کار را انجام دهند که باید از تحریم ها فرار کنند. آنها نمی توانند این کار را از طریق روشهای باز و قانونی انجام دهند. استخراج قوس orinoco راهی برای تأمین اعتبار آن نیازهای شخصی است. "

خسارت وثیقه

معدن طلا در ونزوئلا جنوبی به جنگل زدایی گسترده در آمازون کمک کرده است ، نقض حقوق بشر توسط معدنچیان غیرقانونی که با استقبال دولت و گسترش بیماری - از جمله تجدید مالاریا - فعالیت می کنند. مخالفت ونزوئلا به معدن اعتراض کرده و از دولت های خارجی خواسته است که رسماً صادرات این کشور را به عنوان "طلای خون" معرفی کنند.

ونزوئلا به سختی تنها کشوری است که استخراج طلا یک تجارت کثیف است. بیشتر طلا در سراسر جهان از معادن گودال باز گرفته شده است. NGO Earthworks تخمین زده است که برای تولید طلای کافی برای ایجاد فقط یک حلقه ، 20 تن سنگ و خاک دور ریخته می شود ، بخش اعظم آن دارای مواد شیمیایی سمی مانند سیانید و جیوه است که برای استخراج فلز از سنگ استفاده می شود.

استخراج "صنعتگر" در مقیاس کوچک در ده ها کشور در سراسر آسیا ، آفریقا و آمریکای جنوبی بیشترین توجه را برای آسیب به محیط زیست و خود معدنچیان به خود جلب می کند ، اما استخراج طلا باعث آلودگی آب در غرب آمریکا نیز شده است.

آن 150،000 میله طلا

وقتی در مورد طلای روسیه صحبت می کنیم ، در مورد دو چیز صحبت می کنیم: طلا از معادن روسی که توسط شرکت های خصوصی در خارج از کشور فروخته می شود ، و طلایی که در ذخایر بانک مرکزی قرار دارد - آن 150،000 میله از فلز گرانبها. به نظر نمی رسد که دومی در حال حاضر به جایی می رود. با اولی ، کمتر مشخص است.

در تاریخ 7 مارس ، انجمن بازار شمش لندن میله های طلا را از پالایشگاه های روسیه به بازار خود ممنوع اعلام کرد. این مهم است نه تنها به این دلیل که لندن یکی از مهمترین بازارهای طلای جهان است ، بلکه به این دلیل است که بسیاری از پالایشگاه های جهانی طلای را که از یک منبع معتبر لندن نیست ، نمی پذیرند. در حالی که تجارت سایر کشورها با طلای روسیه از نظر فنی غیرقانونی نیست ، بسیاری از کشورها تصمیم می گیرند این کار را انجام ندهند. پالایشگاه های سوئیس ، که حدود یک سوم از عرضه طلای سالانه را پردازش می کند ، به طور رسمی از هرگونه میله طلای روسیه تولید شده پس از 7 مارس ، هنگامی که بازار لندن اعلام کرد ، امتناع می ورزند.

با وجود این محدودیت ها ، تقریباً سه تن طلای روسیه در ماه مه از لندن به سوئیس وارد شد. باز هم ، این از نظر فنی غیرقانونی نیست ، اما هیچ یک از پالایشگاه های اصلی سوئیس متعلق به خرید نیستند.

این ممکن است تنها نوک کوه یخ باشد. سازمان غیردولتی Swissaid این واقعیت را برجسته کرده است که در ماه مارس ، سوئیس 36 تن طلا از امارات وارد کرده است ، بیشتر در یک ماه از هر زمان دیگری در شش سال گذشته. این سازمان خواستار تحقیق در مورد اینکه آیا طلای روسیه در این محموله ها گنجانده شده است یا خیر.

اما منشأ طلا با انتقال آن از طریق یک منبع واسطه نسبتاً آسان است. و طبق مقررات فعلی ، پالایشگاه ها می توانند یک کشور واسطه را به عنوان کشور مبدا طلا ذکر کنند. مارک امل ، رئیس کالاهای Swissaid ، به Grid گفت: "خطر این است که این طلا به چین ، هند یا امارات می رود ، و سپس دوباره تصویب شده و سپس به عنوان مثال سوئیس فروخته می شود."این سه کشور ، کلیه مراکز اصلی تجارت طلا ، مجازات هایی را برای روسیه در مورد حمله به اوکراین اعمال نکرده اند. به عبارت دیگر ، با وجود ممنوعیت لندن و دیگران ، طلای روسیه ممکن است در سراسر جهان حرکت کند.

طلای روسیه که به سوئیس وارد می شود احتمالاً از شرکتهای معدن روسیه است. و امل گفت خطری نیز وجود دارد که روسیه ، همانطور که ونزوئلا و سایر کشورها انجام داده اند ، می توانند از بازارهای سیاه یا خاکستری برای فروش ذخیره طلای بانک مرکزی خود استفاده کنند-شکستن بخشی از آن مکعب 2300 تنی.

امل گفت: "مطمئناً یک خطر بزرگ وجود دارد که این طلا نیز به بازار وارد شود.""ما می توانیم بگوییم که تحریم های محکمی علیه روسیه داریم ، اما ما همین موضوع را با ونزوئلا و سودان دیده ایم."

در حال حاضر ، احتمالاً روسیه به اندازه کافی ناامید نیست که بتواند طلای مرکزی خود را حرکت دهد. بر خلاف ونزوئلا ، روسیه هنوز از فروش نفت خود سود قابل توجهی دارد. کشورها در اروپا فقط به طرز فجیعی اقدامات خود را انجام می دهند که واردات انرژی روسیه خود را در ماه های آینده به طرز چشمگیری کاهش می دهد ، و بسیاری از کارشناسان انتظار ندارند که تأثیر واقعی تحریم ها بر اقتصاد روسیه تا اواخر سال جاری احساس شود.

همانطور که مک داوول سیراکوز خاطرنشان کرد ، "در حال حاضر ، روسیه تقریباً به اندازه یک وضعیت وخیم نیست [به عنوان کشورهایی مانند ونزوئلا]. این بدان معنا نیست که در آینده نخواهد بود. "در آن مرحله ، برخی از این 150،000 میله طلای جامد ممکن است راه خود را به بازار جهانی پیدا کنند - و کرملین یک راه دیگر برای پر کردن تابوت های خود پیدا کرده است.

با تشکر از لیلیان بارکلی و آلیشیا بنیامین برای کپی ویرایش این مقاله.

گزارشگر امنیت جهانی

جوشوا کیتینگ یک خبرنگار امنیتی جهانی برای شبکه متمرکز بر درگیری ، دیپلماسی و سیاست خارجی است.